Aktualności

Po zdobyciu Pucharu Polski Miedź została osłabiona odejściem czołowych postaci, jakimi byli wówczas król strzelców „Pucharu tysiąca drużyn” oraz ówczesnej II ligi Daniel Dyluś, a także filigranowy pomocnik Dariusz Baziuk. Drużynę do sezonu przygotowywał trener Jerzy Fiutowski, jednak tuż przed meczem o Superpuchar Polski nastąpiła zmiana szkoleniowca. Na ławce Miedzi zasiadł Ryszard Bożyczko. Prestiżowe starcie z Lechem Poznań odbyło się w Lubinie. Trener legniczan do dyspozycji nie miał zmagających się z urazami Jarosława Gierejkiewicza i Bogdana Pisza.

 

 

Naprzeciw dolnośląskiego zespołu stanął aktualny mistrz Polski. Lech naszpikowany był wówczas gwiazdami. Wspomnieć warto choćby o tak utytułowanych piłkarzach jak Jarosław Araszkiewicz, Przemysław Bereszyński (ojciec obecnego reprezentanta kraju Bartosza), Waldemar Kryger, Kazimierz Moskal, Jerzy Podbrożny, Mirosław Trzeciak czy Paweł Wojtala. Zespół ze stolicy Wielkopolski prowadził trener Henryk Apostel, mający już wówczas w szkoleniowym dorobku dwukrotne wicemistrzostwo Europy U18, Puchar Polski i Superpuchar wywalczone ze Śląskiem Wrocław i pierwszy z dwóch mistrzowskich tytułów zdobytych z „Kolejorzem”. Pojedynek jako arbiter poprowadził Wit Żelazko, dla którego – podobnie jak dla jego asystentów - było to pożegnalne spotkanie w roli arbitra.

 

Drużyna znad Kaczawy do meczu podeszła bez kompleksów, chcąc udowodnić, że jest w stanie rywalizować jak równy z równym z najmocniejszymi polskimi zespołami. Już w pierwszej minucie groźnie strzelał Dariusz Kofnyt, ale strzegący bramki dolnośląskiej ekipy Dariusz Płaczkiewicz przeniósł piłkę nad poprzeczką. Po osiemnastu minutach spotkania wydawało się, że Miedź sprawi kolejną sensację. Nim minął kwadrans legniczanie niespodziewanie wyszli bowiem na prowadzenie po trafieniu Grzegorza Kochanka, który strzałem w długi róg pokonał Kazimierza Sidorczuka. W 18 minucie Miedź podwyższyła. Wojciech Górski uderzył sprzed pola karnego, piłka odbiła się od nóg Mariusza Olbińskiego, ale poprawka Górskiego była już celna. Miedź przeważała, będąc w pierwszej połowie zespołem lepszym. Legniczanie mogli pokusić się zresztą o jeszcze jedno trafienie.

 

 

Szkoleniowiec poznańskiego Lecha nie zamierzał jednak bezczynnie czekać na rozwój wypadków i już po trzydziestu minutach przeprowadził dwie zmiany. Kolejnej roszady trener Apostel dokonał pięć minut po przerwie. To poskutkowało, bowiem w drugiej odsłonie niebiesko-biali przejęli inicjatywę. Opiekun Miedzi w przerwie dokonał jednej korekty. Doświadczonego Płaczkiewicza, bohatera finału Pucharu Polski z Górnikiem Zabrze, zamienił Paweł Primel. W 55 minucie zaczął się dramat legniczan. Lech w niespełna kwadrans zaaplikował Miedzi cztery gole. Na listę strzelców wpisali się kolejno Moskal, Podbrożny, Rzepka i Trzeciak. Po drugiej stronie boiska szanse mieli Artur Wójcik i Kochanek, ale więcej bramek już nie padło. 

 

Zespół z Poznania wygrywając z Miedzią zapoczątkował marsz po obronę mistrzowskiego tytułu. Miedź miała przed sobą debiut w europejskich pucharach i dwumecz ze słynnym AS Monaco. Dodajmy, że dochód z organizacji Superpucharu Polski przeznaczano wówczas poprzez Fundację „Gloria Victis” na pomoc poszkodowanym sportowcom.

 

 

Bramki: Moskal (55’), Podbrożny (57’), Rzepka (62’), Trzeciak (68’) - Kochanek (14’), Górski (18’)

 

Sędziował: Wit Żelazko 

 

Asystenci: Edward Heldt (Słupsk), Marek Dardas (Wrocław)

 

Widzów: 1 080

 

Lech: Kazimierz Sidorczuk – Marek Rzepka, Michał Gębura (30’ Waldemar Kryger), Igor Korniejec, Przemysław Bereszyński – Dariusz Kofnyt (30’ Ryszard Remień), Kazimierz Moskal, Dariusz Skrzypczak, Jerzy Podbrożny – Jarosław Araszkiewicz (50’ Paweł Wojtala), Mirosław Trzeciak

 

Miedź: Dariusz Płaczkiewicz (46’ Paweł Primel) – Grzegorz Kochanek (70’ Krzysztof Wojtkowski), Cezary Michalski, Andrzej Cymbała, Piotr Przerywacz – Tadeusz Gajdzis, Wojciech Górski, Marcin Ciliński, Artur Wójcik – Dariusz Dziarmaga, Mariusz Olbiński