W miniony weekend Miedź pojedynkowała się z Zagłębiem Sosnowiec w walce o pierwszoligowe punkty. Legniczanie z drużyną znad Brynicy towarzysko mierzyli się już w latach siedemdziesiątych.
21 października 1974 roku doszło do potyczki obu zespołów, która na stałe zapisała się w historii Miedzi. Zagłębie Sosnowiec było już wówczas czterokrotnym wicemistrzem Polski i dwukrotnym zdobywcą Pucharu Polski. W „Pucharze Tysiąca Drużyn” sosnowiczanie tryumfowali jeszcze w sezonach 1976/1977 i 1977/1978. W latach siedemdziesiątych Zagłębie było czołową polską drużyną, podczas gdy Miedź balansowała między trzecim a czwartym poziomem rozgrywkowym.
W barwach Zagłębia kibice mieli okazję zobaczyć m.in. Wojciecha Rudego, reprezentanta Polski i srebrnego medalistę olimpijskiego z Montrealu w 1976, reprezentanta kraju i króla strzelców ówczesnej I ligi w 1977 roku Włodzimierza Mazura czy członka kadry na igrzyskach olimpijskich w Monachium (złoty medal Polaków) i dwukrotnego króla strzelców piłkarskiej elity (1970-71) Andrzeja Jarosika.
Z istniejących przekazów wynika, że do towarzyskiego spotkania doszło w dużej mierze dlatego, że działacze z Sosnowca zechcieli w trakcie meczu przyjrzeć się postawie Tadeusza Narbutowicza, który do Legnicy przeszedł ze Stali Chocianów jako najlepszy strzelec klasy okręgowej. Ten wypadł na tyle dobrze, że Zagłębie zdecydowało się na transfer już po zakończeniu rundy jesiennej. Narbutowicz okazał się natomiast pierwszym piłkarzem w historii klubu, który trafił do piłkarskiej elity bezpośrednio z Miedzi. Po okresie gry nad Brynicą występował jeszcze w Zagłębiu Wałbrzych i francuskim drugoligowym klubie SCO Angers.
Podczas spotkania nad Kaczawą sosnowiczanie swoją wyższość potwierdzili po przerwie. Tuż po wznowieniu gry prowadzenie Zagłębiu dał Władysław Szaryński. W 70 minucie wynik ustalił Stanisław Zuzok. Było to jedno z licznych spotkań, które w latach siedemdziesiątych legniczanie odbywali z wyżej notowanymi rywalami. W samym sezonie 1974/1975 piłkarze Miedzi obok rywalizacji z Zagłębiem Sosnowiec, mierzyli się jeszcze m.in. z pierwszoligową Polonią Bytom (1:3), Śląskiem Wrocław (0:1), spadkowiczem z elity Zagłębiem Wałbrzych (0:3) czy drugoligowym Radomiakiem Radom (0:2).
Na zdjęciu Władysław Moroch, Tadeusz Narbutowicz, Zygmunt Nedwidek i Wiktor Garbera podczas obozu w Słupcu w lipcu 1974 r. Fot. archiwum Władysława Morocha
Miedź Legnica – Zagłębie Sosnowiec 0:2 (0:0)
Bramki: Władysław Szaryński (46’) i Stanisław Zuzok (70’)
Sędziował: Józef Piorun
Asystenci: Roman Kozłowski, Kazimierz Dziuba
Miedź: Kazimierz Motylewski – Andrzej Semborski, Walery Krot, Witold Synoradzki (46’ Władysław Moroch), Zdzisław Rogala – Kazimierz Łukasik, Andrzej Szeroki, Tadeusz Narbutowicz – Stefan Dąbrowski (46’ Aleksander Aziukowski), Henryk Kaliś, Ireneusz Michalak
Zagłębie: Jerzy Patoła – Jerzy Pielok, Józef Zawadzki, Wojciech Rudy, Zenon Wieczorek, Włodzimierz Mazur (Jan Leszczyński), Władysław Szaryński, Hubert Kulanek, Zbigniew Mikołajów (Stanisław Zuzok), Andrzej Jarosik, Edward Maleńki