Aktualności

Dokładnie 24 lata temu piłkarze Miedzi Legnica sięgnęli po historyczne trofeum w dziejach naszego klubu. 24 czerwca 1992 roku legniczanie pokonali w finale Pucharu Polski Górnika Zabrze, który wtedy wydawał się murowanym faworytem tej rywalizacji. Sędzią tego spotkania był wtedy Michał Listkiewicz, który wciąż miło wspomina sukces legnickiego klubu.

Finał rozgrywek Pucharu Polski, który rozegrano w Warszawie na dobre utkwił w pamięci wszystkich kibiców Miedzi Legnica. Miedź była rewelacją tych rozgrywek w 1992 roku. Legniczanie przeszli wszystkie rundy pucharowe, choć na drodze napotykali także problemy. Mimo to, wychodzili z nich zwycięsko.

Najpierw Miedź po rzutach karnych pokonała Ostrovię Ostrów, następnie wygrała ze Stalą Mielec po trzech golach Daniela Dylusia. Kolejnym rywalem, którego Miedź odprawiła z kwitkiem była Olimpia Poznań. Katem dla zespołu z Poznania był ponownie Dyluś. Miedź wygrała to spotkanie 1:0. Kolejna runda to już mecz i rewanż. Pierwszym rywalem była bydgoski Zawisza. Miedź wygrała na własnym stadionie 2:1 i z zaliczką jechała do Bydgoszczy. 1 kwietnia 1992 roku legniczanie przegrali na wyjeździe 1:2 i o zwycięzcy miała decydować dogrywka bądź rzuty karne. Zakończyło się jednak na dogrywce, bo w 108 minucie meczu Artur Wójcik strzelił bramkę dającą Miedzi awans do półfinału. Tam czekał już Stilon Gorzów. Miedź pewnie pokonała zespół z Gorzowa na własnym terenie 3:1, a w rewanżu zremisowała 1:1. 10 czerwca 1992 legniczanie cieszyli się z historycznego awansu do finału rozgrywek Pucharu Polski.

Finał został rozegrany w stolicy, a przeciwnikiem był jeden z najbardziej utytułowanych polskich klubów – Górnik Zabrze. Spotkanie rozpoczęło się dla Miedzi fatalnie. Już w 9 minucie Piotr Jegor dał Górnikowi prowadzenie. Miedź nie poddała się. Legniczanie walczyli o każdy metr boiska, co przyniosło efekt w 82 minucie. Gola wyrównującego dla naszego zespołu zdobył Dariusz Baziuk. O wygranej miały przesądzić rzuty karne. W tych lepsza okazała się Miedź wygrywając 4:3.

Co ciekawe, sędzią finałowego spotkania był Michał Listkiewicz. Aktualnie prezes Pierwszej Ligi Piłkarskiej. Listkiewicz bardzo często wraca do tego spotkania. Nam udało się z nim porozmawiać na ten temat. Oto jak ówczesny sędzia wspomina to wydarzenie.

DROGA DO PUCHARU POLSKI 1992

21 sierpnia 1991: Ostrovia Ostrów - Miedź Legnica 1-1, k.1-3, bramki: Mamot 2 - Dyluś 15.

4 września 1991: Miedź Legnica - Stal Mielec 3-2, bramki: Dyluś 6, 27, 72 - Barnak 5, Fedoruk 76.

20 października 1991: Miedź Legnica - Olimpia Poznań 1-0, bramka: Dyluś 50.

18 marca 1992: Miedź Legnica - Zawisza Bydgoszcz 2-1, bramki: Wójcik 22, Dyluś 35 - Czyrek 2.

1 kwietnia 1992: Zawisza Bydgoszcz - Miedź Legnica 2-1, d.2-2, bramki: Kot 28, Pasieka 73 - Baziuk 2, Wójcik 108.

20 maja 1992: Miedź Legnica - Stilon Gorzów 3-0, bramki: Dyluś 10, 47, Cymbała 88.

10 czerwca 1992: Stilon Gorzów - Miedź Legnica 1-1, bramki: Burzawa 33 - Gierejkiewicz 23.

FINAŁ PUCHARU POLSKI (24 czerwca 1992, Warszawa):

MIEDŹ LEGNICA - GÓRNIK ZABRZE 1-1, k. 4-3

Bramki: Baziuk 82 - Jegor 9. Karne: Dyluś, Gierejkiewicz, Kochanek, A. Wójcik - Jegor, Piotrowicz, R. Staniek. Sędzia: Michał Listkiewicz.

MIEDŹ: Płaczkiewicz - Kochanek, Michalski, Cymbała (80 W. Górski) - Przerywacz, Gajdzis (73 A. Wójcik), Gierejkiewicz, Ciliński, Dziarmaga - Baziuk, Dyluś.

GÓRNIK: Bęben - Piotrowicz, Wałdoch, Dziuk, Zagórski (76 Grembocki) - Jegor, Koseła, R. Staniek, Agafon - Kraus, Bałuszyński (88 Orzeszek).